تمام زوایای زندگی صالح این است که اگر هم حب طبیعی دارد می اندازد در مسیر صالحین و با این رفتار سلوک می کند.

مرحوم علامه طباطبایی در نیازهای غریزی طبیعی به گونه ای رفتار می کند که همه می شود عبادت. غذا خوردن امری طبیعی است اما غذا را نه برای نفس بلکه می خورد برای انجام تکلیف. صالح آب می خورد بنابر فرمان خدا که بدن حفظ شود اما افراد معمولی بنابر غریزه می خورند که تشنگی برطرف شود . صالح آب می خورد بر اساس دستور شرع و سفارشی که شده، اما دیگران کاری به دستور شرع ندارند صالح می گوید آب را همان طوری می خورم که او دوست دارد که این می شود عشق اما فرد معمولی آب می خورد آن طوری که خودش دوست دارد . تمام زوایای زندگی صالح این است که اگر هم حب طبیعی دارد می اندازد در مسیر صالحین و با این رفتار سلوک می کند. هر کس امور جزئی زندگی اش را برای این که خودش دوست دارد انجام دهد می شود ابتری ، اما اگر همان امور را بنابر رضای او و بر اساس سفارشات پیامبر انجام دهد، اثر دارد و او را یک درجه بالاتر می برد . اگر حتی آب خوردن را هم کنترل کنید و از مجرای نفس نگذرانید ، وجودتان آرام آرام تربیت می شود و همهٔ کارها را بنا بر رضای امام انجام می دهید . اگر کارهای خیر و خوب از لولهٔ نفس رد شود چون آلودگی نفسانی دارد به او اجازهٔ ابدی شدن نمی دهد و می شود ابتری، و اگر از لولهٔ رضای الهی رد شود کوثری می شود. اگر مجرای زندگی خودمان را (در خانه، محل کار،.....) درست کنیم و برای رضای خدا بشود می رسد به جایی که عشق حجه ابن الحسن شما را دگر گون می کند .

*سخنرانی حضرت استاد حاج محمد علی ارزیده (حفظه الله)-گزیده ی درس مهدی شناسی*